نیمکت احساس
عشق یعنی تو .. تو یعنی احساس .. من پر از احساسم .. قلب من از نفس روشن چشمان عزیزت زنده ست ... من پر از امیدم ...
نیمکت احساس
عشق یعنی تو .. تو یعنی احساس .. من پر از احساسم .. قلب من از نفس روشن چشمان عزیزت زنده ست ... من پر از امیدم ...
دوستت دارم ....
دوستـــ میــ دارمـشـــ... امـّـا...
میــ تـرسمـــ بـگویـــمــ و بگــویـد : " مرسـیـــ!! "
یــا بگویـد بــه اینــ دلـیـل و آنـــ دلـیـل دوسـتـمــ نـدارد ...
یــا چـه میـ دانـمـــ ...
مثـل خیــلیــهـا بگـویـد لیـاقـتـمــ بـیـشـتـر از اینــ حرفـهاسـتــ...
میـــ تـرسـمــ از اینــکـ ه
هـرچـیـزیــ بـگویــد جُـز:
" مــَــن هـمــ دوســتــتــ دارمــ..."
مرگ بیا ...
هی
دلم می خواهد قلمی بردارم
بنویسم
از این همه سکوت
از این همه بی خبری
می خواهم بنویسم سرنوشتم معلوم است
معلوم است مرگ
پایان من و تو
پایان همه ی بودن ها
دست در دست مرگ
همزاد با تن
پیش به سوی نبودن ها
پیش به سوی رفتن از قافله ی بودن ها
قلمی بر می دارم
و
صبحگاهان نامه ای از سر شوق
از سر درد
از این بودن
از این هستن
در این سکوت دهشتناک تن
قلمی بر می دارم
می زنم بر پیشانی
غرق در حس نبودن ها
غرق در این افکار پوچ
غرق در چند کلمه
مرگ
بودن
نبودن
سکوت
خاموشی
و
تو
قلمی بر می دارم
می نویسم
هر چه هست
در این افکار پرشانم
از تو از مرگ از حس نبودن ها
از این تقدیر شوم ما
از مرگ
پایان خوشی ها
پایان در کنار هم بودن ها
پایان قصه ی بودن در حال نبودن ها
وای
عاجز شده است این قلم از نوشتن تو
قلمم را بر می دارم
روی یک صفحه ی سپید
این را می نویسم
تن من ارزانی مرگ
با من باش ای همره این راه نزدیک
قلمم را بر می دارم
از روی تن خسته ی کاغذ
می گذارم در گوشه ای دنج
تا
گرد نبودن ها بر تن سردش بنشیند
قصه ی بودن و نبودن ها تکراری است
مرگ
بیا
دریاب مرا
من منتظرت هستم کنون
روی آن نیمکت احساس تنم
زیر آن درخت افسرده ی بالای سرم
زود باش
من همین جا منتظرم
مرگ بیا ...........
من منتظرت هستم کنون
روی آن نیمکت احساس تنم
زیر آن درخت افسرده ی بالای سرم
زود باش
من همین جا منتظرم
مرگ بیا ...........
مبین یه عاشق
قاصدک
قاصدک ! هان ، چه خبر آوردی ؟
از کجا وز که خبر آوردی ؟
خوش خبر باشی ، اما ،اما
گرد بام و در من
بی ثمر می گردی
انتظار خبری نیست مرا
نه ز یاری نه ز دیار و دیاری باری
برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس
برو آنجا که تو را منتظرند
قاصدک
در دل من همه کورند و کرند
دست بردار ازین در وطن خویش غریب
قاصد تجربه های همه تلخ
با دلم می گوید
که دروغی تو ، دروغ
که فریبی تو. ، فریب
خوش خبر باشی ، اما ،اما
گرد بام و در من
بی ثمر می گردی
انتظار خبری نیست مرا
نه ز یاری نه ز دیار و دیاری باری
برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس
برو آنجا که تو را منتظرند
قاصدک
در دل من همه کورند و کرند
دست بردار ازین در وطن خویش غریب
قاصد تجربه های همه تلخ
با دلم می گوید
که دروغی تو ، دروغ
که فریبی تو. ، فریب
زندگی
زندگی با همه وسعت خویش محفل ساکت غم خوردن نیست،
حاصلش تن به قضا دادن و افسردن نیست،
اضطراب وهوس دیدن و نادیدن نیست،
زندگی خوردن و خوابیدن نیست،
زندگی جنبش جاری شدن است،
زندگی کوشش و راهی شدن است،
از تماشاگه آغازحیات تا به جایی که خدا می داند.
زندگی چون گل سرخی است پر از خار و پر از برگ و پر از عطر لطیف،
یادمان باشد اگر گل چیدیم،
عطر و برگ و گل و خار،
همه همسایه دیوار به دیوار همند.
حاصلش تن به قضا دادن و افسردن نیست،
اضطراب وهوس دیدن و نادیدن نیست،
زندگی خوردن و خوابیدن نیست،
زندگی جنبش جاری شدن است،
زندگی کوشش و راهی شدن است،
از تماشاگه آغازحیات تا به جایی که خدا می داند.
زندگی چون گل سرخی است پر از خار و پر از برگ و پر از عطر لطیف،
یادمان باشد اگر گل چیدیم،
عطر و برگ و گل و خار،
همه همسایه دیوار به دیوار همند.
من بی تو
حال من بی تو
مثل بادی ست
که نمی داند کجا می رود !
اسم تو
خانۀ من بود
بی تو کجا باید رفت ؟!
تقصیر من بود...
اگه یه جایی جنگ شد، دست کسی تنگ شد / تقصیر من بود
اگه بحران آب بود، هجرت سراب بود / تقصیر من بود
اگه زمستونا سردن، تابستونا گرمن / تقصیر من بود
اگه جاده‌ها باریکن، کوچه ها تاریکن / تقصیر من بود
تقصیر من بود / تقصیر من بود
اگه بود بحران بیکاری، فقر و نداری / تقصیر من بود
جنگ اعراب و اسراییل، ببرهای تامیل / تقصیر من بود
بحران هویت، مرگ معنویت / تقصیر من بود
ساختار زدایی از مدنیت / تقصیر من بود
تقصیر من بود
این یه اعترافه / تقصیر من بود
خیلی باس ببخشین / تقصیر من بود
عوام زدگی سیاسی، شکست دیپلماسی / تقصیر من بود
حذف تیم ملی با بازی احساسی / تقصیر من بود
اگه بن‌لادن در رفت، تکون خورد قیمت نفت / تقصیر من بود
اگه از این همه وعده حوصلتون سر رفت / تقصیر من بود
تقصیر من بود
خانوم ها و آقایون عذر میخوام / تقصیر من بود / باعث شرمندگیه / تقصیر من بود
اگه شاکی‌ها زندونن، مجرما بیرونن / تقصیر من بود
اگه اینا همش یه راز که همه می‌دونن / تقصیر من بود
اگه خدایی نکرده یه روز من نباشم اون روز چی می‌شه؟
تقصیر منه چه باشم یا نباشم / جور دیگه نمیشه
تقصیر من بود
تقصیر من بود
وضع ترافیک / تقصیر من بود
آلودگی‌های زیست‌محیطی / تقصیر من بود
سقوط هواپیمای مسافربری / تقصیر من بود
آدمک
آدمـک آخــرِ دنیــاست، بخند
آدمـک مـرگ هـمین جاست، بخند
آن خـدایی که بـزرگش خوانـدی
به خـدا، مثـل تـو تنهـاست، بخند
دستخطی کـه تـو را عاشـق کرد
شوخـیِ کاغــذی ماسـت، بخند
فکر کن دردِ تـو ارزشـمند است
فکر کن گریـه چـه زیباست، بخند
صبحِ فردا به شبت نیست که نیست
تـازه انگار کـه فـرداسـت، بخند
راستـی آنچـه بـه یــادت دادیم
پَر زدن نیست کـه درجاسـت، بخند
آدمــک نغمــهء آغــاز نخوان
به خــدا آخــر دنیـاست، بخند
من پر از احساسم ..
پشت پرچین خیال
وقت روییدن باران شقایق بر خاک
بارش واژه ی مهتاب به پهنای بهار
عشق همرنگ شقایق ها مست
سرخ همزاد غروب
شاد هم نور طلوع
اشک در چشم سیاهم غزلی نو می خواند!
باز خورشید بزرگ ،مثل یک وسعت سرشار
ز احساس و حرارت از عشق
بوسه میزد به نگاه غزل عاطفه ام!
من پر از حس غزلهای توگرمم از عشق ..
وقت لبخند تو در وسعت قلبم انگار مهر جان می گیرد ..
عشق یعنی تو ..
تو یعنی احساس ..
من پر از احساسم ..
قلب من از نفس روشن چشمان عزیزت زنده ست ...
من پر از امیدم ...
